میهن نیوز

اندازه دستکش و مقاومت برش تنها چند مورد از جنبه های مهم محافظت از دست است. از این راهنما برای انتخاب هوشمندانه PPE خود استفاده کنید.

حوادث صنعتی می تواند اثرات مخربی بر کارگران داشته باشد. علاوه بر درد و ناراحتی روانی، یک تصادف می تواند باعث تغییرات عمده و پیش بینی نشده زندگی شود. از دیدگاه شرکت، تصادفات گران هستند. یک حادثه می تواند تولید را مختل کند، به روحیه کارگران آسیب برساند و حتی می تواند منجر به هزینه های قانونی و تحریم های سازمان های نظارتی شود. تأثیر اقتصادی پالس اکسیمتر حوادث شغلی در تمام صنایع بسیار زیاد است.

خبر خوب این است که تصادفات نباید اتفاق بیفتند. جلوگیری از آنها مسئولیت رهبران شرکت است که با کارمندان خود کار می کنند تا از همه افراد در محل کار محافظت کنند. این تلاش مستلزم آموزش مداوم و متقاعدسازی است تا کارگران را به اتخاذ شیوه‌های کار ایمن – مانند پوشیدن وسایل ایمنی مناسب تشویق کند. رهبران کپسول اکسیژن کارآمد مسئولیت جلوگیری از اتفاقات بد برای افراد خوب خود را بر عهده می گیرند.

کنترل ریسک
از آنجایی که دست ساز بسیار پیچیده ای است، تعمیر آن می تواند بسیار دشوار باشد. پس از آسیب شدید دست، به دلیل از دست دادن حرکت، مهارت و چنگ زدن، ممکن است فروش کپسول اکسیژن دست مانند گذشته عمل نکند. در برخی موارد، کارگران ممکن است نتوانند حتی کارهای ساده را انجام دهند و آنها را از کار بیاندازند. علاوه بر این، کارگران تولیدی و ساختمانی نسبت به کارگران سایر صنایع در معرض خطر بسیار بیشتری هستند.

همانطور که انتظار می رود، بسیاری از خطرات دست مربوط به تجهیزات هستند، از جمله تجهیزات ارتعاشی، تجهیزات چرخان و نقاط گیره ابزار و تجهیزات. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، بریدگی ها و سوراخ های ناشی از ابزارهای تیز نیز خطرات عمده ای هستند. مادر طبیعت نیز از طریق نیش حشرات، نیش زنبور، پاتوژن های منتقله از خون و دمای بسیار گرم یا سرد وارد عمل می شود. این خطرات می توانند قیمت کپسول اکسیژن کوچک باعث آسیب دیدگی دست شوند. بریدگی ها یا پارگی ها ممکن است اعصاب، تاندون ها یا ماهیچه ها را از بین ببرند و عفونی شوند. شکستگی استخوان می تواند به بافت مجاور آسیب برساند و ترمیم آن دشوار باشد.

دسته دیگری از آسیب های دست، درماتیت و سوختگی، در اثر تماس مستقیم با مواد شیمیایی، شوینده ها، فلزات و اجسام بسیار گرم یا سرد ایجاد می شود. درماتیت ممکن است بلافاصله پس از تماس خود را نشان دهد یا ممکن است پس از چندین بار قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی شناخته شده به عنوان حساس کننده ایجاد شود که بعداً واکنش های آلرژیک ایجاد می کند.

از این همه اخبار تلخ چه باید کرد؟ کمک فقط یک خط فاصله است. به عنوان مثال، دستکش های مقاوم در برابر برش، دست ها را از تماس مستقیم با هر چیز تیز مانند چاقو، قطعات فلزی ماشین آلات صنعتی و لبه های تیز محافظت می کند. بسیاری از دستکش های جدید با تکنولوژی بالا - ساخته شده از الیاف با استحکام بالا و پوشش های ویژه - محافظت عالی در برابر بریدگی ها و ساییدگی ها را ارائه می دهند. دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی نیز حفاظت قابل توجهی از کارگران می کنند.

منطقی است که دستکش‌هایی که سبک‌تر، راحت‌تر و مهارت بیشتری را ارائه می‌دهند، برای کارگران قابل قبول‌تر خواهند بود. و تولید کنندگان دستکش امروزی دقیقاً همین را تولید می کنند: دستکش های مقاوم در برابر برش که از طریق نخ های مهندسی شده، مهارت بیشتری را ارائه می دهند. این دستکش ها حتی در حالی که مقاومت بیشتری در برش دارند، نازک تر هستند. الیاف مقاوم در برابر برش، همراه با الیاف پلی استر، حس نرم تری دارند. الیاف مهندسی شده امروزی با معرفی فناوری بدون درز بافندگی دستکش در اواسط دهه 90 کار می کنند تا راحتی دستکش مقاوم در برابر برش را به اوج خود برساند.

بریدن نوار قرمز
یکی دیگر از انگیزه های اصلی در واداشتن کارگران به استفاده از دستکش بسیار ساده است: ممکن است این قانون باشد. در ایالات متحده، کارفرمایان توسط اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) ملزم هستند که تجهیزات حفاظت فردی (PPE) را برای انجام کارهای خطرناک در اختیار کارگران قرار دهند. کارفرمایان موظفند تعیین کنند که آیا PPE باید برای محافظت از کارگران قیمت کپسول اکسیژن خانگی خود استفاده شود یا خیر، و اگر چنین است، یک برنامه PPE باید اجرا شود. این برنامه باید خطرات را بررسی کند. انتخاب، نگهداری و استفاده از PPE؛ آموزش کارکنان؛ و نظارت بر برنامه

حفاظت از دست تحت استاندارد PPE شماره 1910.138 OSHA تحت پوشش قرار می‌گیرد، که می‌گوید: «کارفرمایان باید زمانی که دست‌های کارمندان در معرض خطراتی مانند جذب پوستی مواد مضر قرار می‌گیرند، از محافظ دست مناسب استفاده کنند. بریدگی یا پارگی شدید؛ خراش شدید؛ سوراخ ها؛ سوختگی شیمیایی؛ سوختگی حرارتی؛ و درجه حرارت مضر.

ظواهر فریب می دهند
هنگام انتخاب دستکش های محافظ، توجه به این نکته مهم است که فقط به این دلیل که یک جفت دستکش سخت به نظر می رسد، به این معنی نیست که در برابر برش مقاوم هستند. به عنوان مثال، بسیاری از مردم بر این باورند که دستکش های چرمی قوی هستند و به طور طبیعی در برابر برش مقاوم هستند. چرم در واقع فقط پوست است و به این ترتیب، مقاومت بیشتری نسبت به پوست خودمان در برابر بریدگی ها ندارد، بنابراین دستکش های چرمی به راحتی بریده می شوند. در مورد پنبه هم همینطور است.

الیاف مصنوعی و مهندسی شده، مانند Kevlar و Dyneema، پنج تا ده برابر بیشتر از چرم محافظت می‌کنند. این مواد مدرن در جلیقه‌های ضد گلوله استفاده می‌شوند و در وزن برابر بسیار قوی‌تر از فولاد هستند. همچنین، کولار محافظت حرارتی خوبی در برابر گرما و سرما ایجاد می کند، در حالی که Dyneema بسیار مقاوم در برابر سایش است.

دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی محافظت بسیار مهمی در برابر مواد شیمیایی صنعتی دارند. این دستکش ها از انواع مختلفی از لاستیک ساخته می شوند: طبیعی، بوتیل، نئوپرن، نیتریل یا فلوئوروکربن. یا انواع مختلف پلاستیک: پلی وینیل کلراید (PVC)، پلی وینیل الکل یا پلی اتیلن. تولیدکنندگان دستکش معمولاً دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی را برای بهبود عملکرد ترکیب یا لمینت می کنند. به طور معمول، دستکش‌های ضخیم‌تر مقاومت شیمیایی بیشتری ایجاد می‌کنند، اما دستکش‌های بیش از حد ضخیم ممکن است چسبندگی و مهارت را مختل کنند، عاملی که می‌تواند خطرات ایمنی خود را ایجاد کند.

انتخاب دستکش مناسب برای جلوگیری از بریدگی، ساییدگی و سوختگی بسیار مهم است. دستکش ها نه تنها باید در برابر برش مقاوم باشند، بلکه باید در برابر لرزش و مواد شیمیایی نیز مقاوم باشند. عوامل دیگر عبارتند از گرفتن، زیرا یک دستگیره ایمن می تواند خطر آسیب را با جلوگیری از لیز خوردن ابزار مورد استفاده کارگر کاهش دهد. مقاومت در برابر سایش و دوام، زیرا بیشتر دستکش ها برای مدت طولانی استفاده می شوند. و مهارت و راحتی، که می تواند کارگران را تشویق کند تا به استفاده از دستکش های محافظ ادامه دهند، در صورتی که در غیر این صورت ممکن است دستکش های محافظ را دور بیندازند زیرا مانع از انجام وظایف می شوند.

یکی از راه‌هایی که تولیدکنندگان برای بهبود چسبندگی دستکش استفاده می‌کنند، استفاده از پوشش نیتریل اسفنجی است که می‌توان آن را برای ایجاد کیفیت‌های مختلف تغییر تغییر داد. برخی از این پوشش‌ها می‌توانند حداکثر چسبندگی را فراهم کنند، در حالی که برخی دیگر توانایی گرفتن و رها شدن را دارند.

درمان آپنه خواب پس از تشخیص آسان است. اما تشخیص آن سخت است زیرا در هنگام خواب رخ می دهد. به طور معمول، هنگامی که تنفس شما متوقف می شود، سطح کپسول اکسیژن در خون و بافت های شما کاهش می یابد. و هنگامی که مغز شما مشکل را احساس می کند، شما را به اندازه ای بیدار می کند که تنفس را بازیابی کند.

به طور معمول، شما اصلاً از بیدار شدن آگاه نخواهید شد، حتی اگر اکسیژن خون شما تا 60٪ کاهش خرید کپسول اکسیژن برای کرونا یابد (پزشکان هر چیزی زیر 90٪ را جدی می دانند). اما اگر در طول یکی از این اپیزودهای کم اکسیژن بیدار شوید، ممکن است متوجه علائم خاصی شوید.

علائم کم اکسیژن که می توانید ببینید
اگر سطح اکسیژن شما بسیار پایین است، ممکن است رنگی مایل به آبی در لب‌ها، پوست زیر ناخن‌ها یا جاهای دیگر داشته باشید. اگر دیگران این را مشاهده کنند، یا اگر بعد از بیدار شدن از خواب در آینه مشاهده کردید، نشانه مطمئنی است که اشباع اکسیژن شما بسیار پایین است.

علائم کم اکسیژن که می توانید احساس کنید
بدن شما به دلیل سطح پایین اکسیژن شما را بیدار کرده است. تلاش می کند تا اکسیژن بیشتری را به بدن برساند و این بدان معناست که مکانیسم های کپسول اکسیژن خانگی برای بیماران تنفسی بسیار خاصی استفاده می شود. ممکن است نفس نفس زدن یا تهویه بیش از حد داشته باشید. ممکن است قلب شما نیز در حال تپیدن باشد.
احتمالاً به دلیل سطح پایین اکسیژن سردرد خواهید داشت. سرگیجه نیز یکی از عوارض رایج سطوح پایین اکسیژن است. اگر سعی می کنید بایستید، اما متوجه شدید که خیلی سرگیجه دارید، ممکن است اکسیژن کم مقصر باشد.

چگونه اکسیژن کم بر تفکر شما تأثیر می گذارد
مغز شما یکی از حساس ترین بافت ها در مورد کمبود اکسیژن است. وقتی تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است هنگام بیدار شدن به درستی پالس اکسیمتر کار نکند. طبیعی است که دچار سردرگمی شوید. ممکن است ندانید کجا هستید، کی هستید یا چه کار می کنید.
اگر بیشتر از یک لحظه جهت گیری خود را صرف کنید، ممکن است از اکسیژن کم رنج ببرید.

چاقی وضعیتی است که در آن افراد دارای وزن اضافی یا چربی بدن هستند که ممکن است بر سلامت آنها تأثیر بگذارد. افرادی که راهنمای خرید کپسول اکسیژن چاقی دارند بیشتر در معرض سایر بیماری ها مانند دیابت، بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا هستند.

افراد چاق نیز ممکن است موارد زیر را داشته باشند:

تنگی نفس
آکنه
موهای زائد بدن
برچسب های پوستی
واریکوسل
درماتیت
افرادی که چاقی دارند باید با پزشک یا متخصص تغذیه خود برای پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل همکاری کنند. گاهی اوقات، درمان هر گونه بیماری زمینه ای قیمت کپسول اکسیژن سلامت روان با یک درمانگر ممکن است کمک کند.

برخی از افراد مبتلا به چاقی ممکن است از داروهای کاهش وزن استفاده کنند یا تحت عمل جراحی قرار گیرند، مانند اسلیو گاسترکتومی.

آریتمی قلبی
آریتمی قلبی وضعیتی است که در آن قلب فرد دارای ریتم نامنظم منبع مورد اعتماد است. برخی از افراد مبتلا به آریتمی قلبی هیچ علامتی را تجربه نمی کنند، در حالی که برخی دیگر این علائم را تجربه می کنند.

علائم آریتمی قلبی عبارتند از:

ضربان قلب نامنظم و سریع
تنگی نفس
فشار خون پایین
تنگی قفسه سینه
از دست دادن موقت هوشیاری
درمان آریتمی قلبی به نوع آریتمی فرد بستگی دارد. پزشکان ممکن است برای توقف، پیشگیری یا کنترل آریتمی دارو تجویز کنند.

در برخی موارد، افراد ممکن است به یک ضربان ساز یا یک دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت نیاز داشته باشند که ریتم قلب را کنترل می کند و به ضربان قلب با سرعت طبیعی کمک می کند.

سایر افراد ممکن است به کاردیوورژن نیاز داشته باشند که شامل استفاده از جریان الکتریکی برای بازگرداندن قلب به ریتم طبیعی است. یکی دیگر از روش های ممکن، ابلیشن با کاتتر است که هر بافتی را که بیمار است از بین می برد و باعث آریتمی می شود.

پنومونی
پنومونی یک عفونت ریه است. این عفونت می تواند در نتیجه باکتری ها، ویروس ها دستگاه تست اکسیژن خون یا قارچ ها رخ دهد. علائم ذات الریه شامل منبع قابل اعتماد:

تنفس سریع و پی در پی
ضربان قلب سریع
تب با یا بدون لرز
تنفس کم عمق یا تنگی نفس
ترقه در ریه
افراد می توانند ذات الریه خفیف منبع مطمئن را در خانه درمان کنند. پزشکان ممکن است آنتی بیوتیک، داروهای ضد ویروسی یا داروهای ضد قارچ تجویز کنند. مردم همچنین می توانند داروهای بدون نسخه را برای درمان تب یا درد عضلانی خریداری کنند.

برخی از افراد ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشند. یک بیمارستان می تواند آنتی بیوتیک ها خرید کپسول اکسیژن و مایعات را از طریق یک خط داخل وریدی فراهم کند و اکسیژن درمانی را برای افزایش میزان اکسیژن در خون انجام دهد.

COPD
بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) یک بیماری شایع است منبع مورد اعتماد که در آن افراد به تدریج نفس کشیدن را دشوارتر می کنند.

شایع ترین علت COPD قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دود سیگار است. با این حال، قرار گرفتن در معرض انواع دیگر آلاینده های هوا نیز می تواند باعث آن شود.

علائم COPD عبارتند از:

خس خس سینه
سینه بشکه ای
تنگی نفس
دیسترس تنفسی
ضعیف شدن عضلات
پزشکان می توانند موارد خفیف COPD را با گشادکننده های برونش، کورتیکواستروئیدها و آنتی بیوتیک ها درمان کنند. افراد مبتلا به COPD شدید و افرادی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند ممکن است به درمان با اکسیژن و برونش درمانی نیاز داشته باشند.

برخی از افراد مبتلا به COPD ممکن است به جراحی مانند بولکتومی یا پیوند ریه نیاز داشته باشند.

آمبولی ریه
آمبولی ریه وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که جریان خون در شریان ریوی مختل شود. شایع ترین علائم آمبولی ریه عبارتند از منبع مورد اعتماد:

تنگی نفس
درد قفسه سینه
سرفه کردن
تف کردن خون
غش به دلیل فشار خون پایین
علل و عوامل خطر مختلفی برای آمبولی ریه وجود دارد. به عنوان مثال، در افرادی که از انواع خاصی از داروهای ضد بارداری استفاده می کنند یا در دوران بارداری احتمال ابتلا به این بیماری وجود دارد.

اگر فردی فکر می کند که آمبولی ریه دارد، باید در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشد. اکثر افراد مبتلا به آمبولی ریه می توانند از داروهای ضد انعقاد استفاده کنند که به آنها اجازه می دهد تا بهبودی کامل پیدا کنند.

اکسیژن چیست؟
اکسیژن گازی است که بدن شما برای عملکرد صحیح به آن نیاز دارد. سلول های شما برای تولید انرژی به اکسیژن نیاز دارند. ریه های شما اکسیژن را از هوایی که تنفس می کنید جذب می کند. اکسیژن از ریه ها وارد خون شما می شود و به اندام ها و بافت های بدن شما می رسد.

برخی از شرایط پزشکی می تواند باعث شود سطح کپسول اکسیژن شما بسیار پایین باشد. اکسیژن خون پایین ممکن است باعث احساس تنگی نفس، خستگی یا سردرگمی شود. همچنین می تواند به بدن شما آسیب برساند. اکسیژن درمانی می تواند به شما کمک کند تا اکسیژن بیشتری دریافت کنید.

اکسیژن درمانی چیست؟
اکسیژن درمانی درمانی است که اکسیژن اضافی را برای تنفس در اختیار شما قرار می دهد. به آن اکسیژن مکمل نیز می گویند. این فقط از طریق نسخه پزشک ارائه دهنده خدمات درمانی خرید کپسول اکسیژن شما در دسترس است. ممکن است آن را در بیمارستان، یک مرکز پزشکی دیگر یا در خانه دریافت کنید. برخی افراد فقط برای مدت کوتاهی به آن نیاز دارند. دیگران به اکسیژن درمانی طولانی مدت نیاز خواهند داشت.

انواع مختلفی از دستگاه ها وجود دارد که می توانند به شما اکسیژن بدهند. برخی از مخازن اکسیژن مایع یا گاز استفاده می کنند. برخی دیگر از یک متمرکز کننده اکسیژن استفاده می کنند که اکسیژن دستگاه تست اکسیژن خون را از هوا می کشد. شما اکسیژن را از طریق لوله بینی (کانولا)، ماسک یا چادر دریافت خواهید کرد. اکسیژن اضافی همراه با هوای معمولی تنفس می شود.

نسخه های قابل حمل مخازن و تغلیظ کننده های اکسیژن وجود دارد. آنها می توانند حرکت در حین استفاده از درمان را برای شما آسان تر کنند.

چه کسانی به اکسیژن درمانی نیاز دارند؟
اگر شرایطی دارید که باعث کاهش اکسیژن خون می شود، ممکن است به اکسیژن درمانی نیاز داشته باشید، مانند:

COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه)
پنومونی
کووید-۱۹
حمله شدید آسم
نارسایی قلبی در مراحل پایانی
فیبروز سیستیک
آپنه خواب
خطرات استفاده از اکسیژن درمانی چیست؟
اکسیژن درمانی به طور کلی بی خطر است، اما می تواند عوارض پالس اکسیمتر جانبی ایجاد کند. آنها شامل بینی خشک یا خونی، خستگی و سردرد صبحگاهی هستند.

اکسیژن خطر آتش سوزی دارد، بنابراین هنگام استفاده از اکسیژن هرگز سیگار نکشید یا از مواد قابل اشتعال استفاده نکنید. اگر از مخازن اکسیژن استفاده می کنید، مطمئن شوید که مخزن شما ایمن است و صاف می ماند. اگر سقوط کند و ترک بخورد یا قسمت بالایی آن بشکند، تانک می تواند مانند یک موشک پرواز کند.

اکسیژن درمانی هایپرباریک چیست؟
اکسیژن درمانی هیپرباریک (HBOT) نوع متفاوتی از اکسیژن درمانی است. این شامل تنفس اکسیژن در یک محفظه یا لوله تحت فشار است. این به ریه‌های شما اجازه می‌دهد تا سه برابر بیشتر از آنچه که با تنفس اکسیژن در فشار معمولی هوا دریافت می‌کنید، اکسیژن جمع آوری کنند. اکسیژن اضافی از طریق خون شما و به اندام ها و بافت های بدن شما حرکت می کند. HBOT برای درمان برخی از زخم ها، سوختگی ها، جراحات و عفونت های جدی استفاده می شود. همچنین آمبولی‌های هوا یا گاز (حباب‌های هوا در جریان خون)، بیماری رفع فشار که غواصان از آن رنج می‌برند و مسمومیت با مونوکسید کربن را درمان می‌کند.

اما برخی از مراکز درمانی ادعا می کنند که HBOT می تواند تقریباً هر چیزی از جمله HIV/AIDS، بیماری آلزایمر، اوتیسم و ​​سرطان را درمان کند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) استفاده از HBOT را برای این شرایط تایید یا تایید نکرده است. استفاده از HBOT خطراتی دارد، بنابراین همیشه قبل از امتحان با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه خود مشورت کنید.

اکسیمتری — این روشی است که اغلب استفاده می شود. یک دستگاه گیره دار کوچک نوری را از طریق انگشت یا لاله گوش شما می تاباند و میزان نور جذب شده توسط هموگلوبین حامل اکسیژن در گلبول های قرمز را اندازه گیری می کند. با محاسبه میزان جذب نور، دستگاه می‌تواند میزان اشباع هموگلوبین از مولکول‌های اکسیژن کپسول اکسیژن یا O2 sat را اندازه‌گیری کند. به طور معمول، اشباع اکسیژن خون حدود 98 تا 100 درصد است.
مطالعه گازهای خون شریانی — در این روش، خون از یک سرخرگ، معمولاً در مچ دست، با استفاده از سوزن و سرنگ خارج می‌شود. سپس خون از طریق آنالایزر فرستاده می شود تا میزان گاز اکسیژن محلول در خون را اندازه گیری کند. این نتیجه فشار اکسیژن شریانی (paO2) نامیده می‌شود و معمولاً 80 تا 100 میلی‌متر جیوه است.
بدن برای اشباع کافی خون به اکسیژن کافی نیاز دارد تا سلول‌ها خرید کپسول اکسیژن و بافت‌ها اکسیژن کافی برای عملکرد صحیح دریافت کنند. علاوه بر این، سلول‌ها و بافت‌ها نه می‌توانند اکسیژن را «پس‌انداز» و نه «برآورند» - آنها به یک منبع ثابت نیاز دارند. وقتی اشباع اکسیژن به زیر 89 درصد می‌رسد یا فشار اکسیژن شریانی به زیر 60 میلی‌متر جیوه می‌رسد - چه در زمان استراحت، فعالیت، خواب یا در ارتفاع - به اکسیژن مکمل نیاز است.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند با آزمایش شما در حالت استراحت و در حین راه رفتن، نیاز به اکسیژن مکمل شما را تعیین کند و همچنین می‌تواند یک مطالعه اکسیمتری شبانه برای آزمایش اشباع اکسیژن شما در شب سفارش دهد. . یک آزمایش شبیه سازی ارتفاع بالا نیز برای آزمایش اشباع اکسیژن کپسول اکسیژن خانگی شما در 8000 فوت (فشار کابین اکثر هواپیماهای مسافربری) موجود است.

چه زمانی و چند وقت یکبار باید از اکسیژن استفاده کنم؟

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما نسخه‌ای برای زمان و میزان استفاده از اکسیژن بر اساس نتایج آزمایش شما می‌نویسد. نسخه باید موارد زیر را مشخص کند:

نرخ یا تنظیم مناسب جریان اکسیژن، به صورت جریان لیتر اکسیژن در دقیقه (lpm یا l/min) بیان می‌شود که اشباع شما را در ۹۰ درصد یا بالاتر نگه می‌دارد.
چه زمانی باید از اکسیژن استفاده کنید (مثلاً در حین فعالیت، در طول شب یا به طور مداوم)
نوع تجهیزاتی که نیازهای سبک زندگی شما را برآورده می کند
چرا باید هنگام خواب از اکسیژن استفاده کنم؟

سطح اکسیژن خون همه افراد در طول خواب کمتر است، به دلیل کاهش خرید کپسول اکسیژن خانگی خفیف سطح تنفس. همچنین برخی از آلوئول ها در طول خواب استفاده نمی شوند.

اگر اشباع اکسیژن بیداری شما در هوای اتاق بیشتر از حدود 94 درصد باشد، بعید است که اشباع شما در هنگام خواب به زیر 88 درصد برسد. با این حال، اگر در هنگام خواب پالس اکسیمتر سؤالی در مورد سطح اشباع اکسیژن شما وجود داشته باشد، پزشک می تواند آزمایش اکسیمتری شبانه را تجویز کند.

چگونه بفهمم که از مقدار مناسبی از اکسیژن مکمل استفاده می کنم؟

برای تعیین اینکه آیا مقدار مناسبی از اکسیژن مکمل دریافت می کنید یا خیر، باید در حین استفاده از اکسیژن، میزان اشباع اکسیژن شما اندازه گیری شود. ارائه‌دهنده شما یا یک درمانگر تنفسی از تامین‌کننده اکسیژن باید میزان اشباع اکسیژن شما را در حین استراحت، هنگام راه رفتن و در صورت لزوم در هنگام خواب دستگاه تست اکسیژن خون آزمایش کند. تا زمانی که میزان اشباع شما در دهه 90 باشد، مقدار مناسبی از اکسیژن مکمل دریافت می کنید.

آیا برای آزمایش اشباع اکسیژن خود باید اکسیمتر انگشتی خود را بخرم؟

احتمالاً خرید یک اکسیمتر انگشتی ایده خوبی است تا مطمئن شوید که مقدار مناسبی از اکسیژن مکمل دریافت می کنید. اکسیمترهای انگشتی در اینترنت، از طریق شرکت های عرضه کننده پزشکی و حتی در فروشگاه های لوازم ورزشی در دسترس هستند.

استفاده از اکسیژن مکمل چگونه برای من مفید خواهد بود؟

هنگامی که یک فرد اکسیژن کافی دریافت نمی کند، تمام اعضای بدن، به ویژه مغز، قلب و کلیه ها ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. استفاده از اکسیژن مکمل این اندام ها و بسیاری دیگر را سالم نگه می دارد. شواهدی وجود دارد که برای افرادی که هیپوکسمی دارند، اکسیژن مکمل کیفیت زندگی، تحمل ورزش و حتی بقا را بهبود می بخشد.

اکسیژن مکمل نیز می تواند به تسکین علائم شما کمک کند. ممکن است از تنگی نفس، خستگی، سرگیجه و افسردگی رهایی پیدا کنید. ممکن است هوشیارتر باشید، بهتر بخوابید و خلق و خوی بهتری داشته باشید. ممکن است بتوانید فعالیت های بیشتری مانند سفر، از جمله سفر به ارتفاعات را انجام دهید.

علائمی مانند تنگی نفس ممکن است ناشی از چیزی غیر از کمبود اکسیژن باشد. در این موارد، اکسیژن مکمل ممکن است علائم را تسکین ندهد. اما اگر آزمایش‌ها نشان می‌دهد که اکسیژن کافی دریافت نمی‌کنید، همچنان مهم است که از اکسیژن خود استفاده کنید.

آیا نیاز من به اکسیژن مکمل به این معنی است که عمر زیادی ندارم؟

مردم سال ها با استفاده از اکسیژن مکمل زندگی می کنند.

آیا من همیشه نیاز به استفاده از اکسیژن مکمل دارم؟

این بستگی به دلیل تجویز اکسیژن دارد. اگر وضعیت ریه یا قلب شما بهبود یابد و سطح اکسیژن خون شما بدون اکسیژن مکمل به محدوده طبیعی بازگردد، دیگر به آن نیاز ندارید.

آیا می توانم «وابسته» یا «معتاد به» اکسیژن شوم؟

چیزی به نام «وابستگی» یا «اعتیاد به» اکسیژن مکمل وجود ندارد – همه افراد برای زندگی به یک منبع دائمی اکسیژن نیاز دارند. اگر اکسیژن کافی در جریان خون شما برای تامین بافت ها و سلول ها وجود ندارد، برای حفظ سلامت اندام ها و بافت ها به اکسیژن مکمل نیاز دارید.

آیا اکسیژن مکمل عوارضی ایجاد می کند؟

مهم است که اکسیژن خود را همانطور که ارائه دهنده شما سفارش داده است بپوشید. اگر بعد از شروع استفاده از اکسیژن مکمل شروع به سردرد، گیجی یا افزایش خواب آلودگی کردید، ممکن است بیش از حد دریافت کنید.

تنظیم اکسیژن 4 لیتر در دقیقه یا بیشتر می تواند باعث خشکی و خونریزی دیواره بینی شود. یک مرطوب کننده متصل به تجهیزات اکسیژن یا پمادهای خاص می تواند به پیشگیری یا درمان خشکی کمک کند. برای اطلاعات بیشتر، «جریان‌های اکسیژن بالاتر» را در «تجهیزات اکسیژن شما» ببینید.

آیا می توانم با تجهیزات اکسیژن خود بیرون بروم؟

هدف این است که شما تا جایی که می توانید به فعالیت های معمول خود ادامه دهید. شما باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و شرکت تامین کننده اکسیژن خود برای تهیه تجهیزات اکسیژنی که به شما این امکان را می دهد کار کنید. انتخاب نوع تجهیزات مناسب برای شما و سبک زندگی شما بسیار مهم است - تجهیزات اکسیژن سرپایی مناسب می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی داشته باشد.

تجهیزات اکسیژن شما
چگونه تجهیزات اکسیژن مناسب را برای خود انتخاب کنم؟

شما، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی و تامین‌کننده اکسیژن شما باید همه با هم همکاری کنند تا سیستم اکسیژنی را انتخاب کنید که برای شما مناسب است - سیستمی که سبک زندگی و فعالیت‌های شما و همچنین میزان اکسیژن مورد نیاز شما را در نظر می‌گیرد. هدف این است که تجهیزات اکسیژنی داشته باشید که بتوانید و خواهید پوشید تا بتوانید از فعالیت های معمول خود لذت ببرید.

برخی از عواملی که هنگام انتخاب سیستم و تجهیزات خود باید در نظر بگیرید در زیر ذکر شده است:

مقدار اکسیژنی که پزشک برای شما تجویز کرده است (نوشته شده به صورت لیتر جریان اکسیژن در دقیقه، مانند 2 لیتر در دقیقه)
چند وقت یکبار و برای چه مدت خانه خود را ترک می کنید
وقتی بیرون هستید چه فعالیت هایی انجام می دهید
اندازه، قدرت و استقامت شما در برابر وزن تجهیزات
اندازه و چیدمان خانه شما (به عنوان مثال، آیا خانه شما دو طبقه یا چند طبقه دارد)
چه از طریق بینی نفس بکشید یا از طریق دهان
مهارت شما
ترجیحات شخصی شما
چه نوع تجهیزاتی موجود است؟

سه نوع سیستم اکسیژن موجود در حال حاضر عبارتند از:

سیستم های گاز فشرده
اکسیژن سازهای قابل حمل (POC)
سیستم های اکسیژن مایع
سیستم گاز فشرده از یک متمرکز کننده ثابت برای استفاده در خانه و یک مخزن اکسیژن کوچک برای استفاده در خارج از خانه تشکیل شده است. سیستم اکسیژن مایع شامل یک متمرکز کننده یا مخزن ثابت برای استفاده در هنگام حضور در خانه و یک مخزن سرپایی برای استفاده در هنگام بیرون رفتن است. دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل می تواند در شرایط خاص هم به عنوان دستگاه سرپایی و هم به عنوان متمرکز کننده ثابت عمل کند.

یک سیلندر اکسیژن فقط زمانی استفاده می شود که توسط یک متخصص پزشکی ثبت شده توصیه شده باشد. این معمولا زمانی انجام می شود که فرد به دلیل پایین بودن سطح اکسیژن خون، به اکسیژن مکمل نیاز داشته باشد.

سطح اکسیژن خون را می توان با استفاده از دستگاهی مانند پالس اکسی متر کنترل کرد. SpO2 یا اشباع اکسیژن را اندازه گیری می کند. سطح نرمال SPO2 در یک فرد سالم بالاتر از 95-92 درصد است. اگر کمتر از این باشد، ممکن است اکسیژن مکمل توصیه شود.

اگر استفاده از سیلندر اکسیژن توصیه شود، پزشک همچنین تصمیم می‌گیرد که آیا باید در بیمارستان باشد یا اینکه می‌توان آن را در خانه انجام داد. آنها همچنین تعیین خواهند کرد که به دفعات یا برای چه مدت به اکسیژن درمانی نیاز است.

سیلندرهای اکسیژن چگونه در مبارزه با COVID-19 مفید هستند؟
افرادی که از COVID-19 رنج می برند اغلب دچار تعدادی از مشکلات تنفسی و ریوی می شوند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، حدود 14 درصد از بیماران علائم شدیدی را نشان می دهند که نیاز به بستری شدن در بیمارستان و حمایت اکسیژن دارند.

بنابراین، سیلندرهای اکسیژن به ابزار مهمی در مبارزه با کووید-19 تبدیل شده‌اند، به ویژه هنگامی که با پالس اکسیمتر برای نظارت بر سطح اکسیژن در خون استفاده می‌شوند. سیلندرهای اکسیژن به تامین اکسیژن مکمل برای افرادی که به آن نیاز دارند کمک می کند.

متأسفانه، آنها به عنوان یک اقدام موقت در موقعیت های حاد کوتاه مدت مانند COVID-19 عمل می کنند. آنها برای کمک به کاهش بار تنفس برای بیماران استفاده می شوند تا آنها زمان لازم برای بهبودی داشته باشند. همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که اکسیژن درمانی نمی تواند فوراً سطح اکسیژن بیمار را به حالت عادی بازگرداند.

مراحل استفاده از سیلندر اکسیژن چیست؟
سیلندر اکسیژن فقط در صورت توصیه پزشک قابل استفاده است. در حالی که برخی از انواع سیلندرها را می توان در خانه استفاده کرد، آنها بیشتر در بیمارستان ها و سایر مراکز پزشکی استفاده می شوند. اگر آنها در خانه استفاده می شوند، باید مراحل زیر را دنبال کنید:

مرحله 1: قبل از دست زدن به سیلندر، مطمئن شوید که دست‌هایتان تمیز است و سیلندر نیز تمیز و عاری از هرگونه آسیب و روغن یا گریس است.
مرحله 2: رگولاتور را به شیر بالای مخزن وصل کنید.
مرحله 3: مخزن را با استفاده از شیر بالا روشن کنید (برای این کار می توانید از آچار سیلندر ارائه شده استفاده کنید).
مرحله 4: گیج محتویات را بررسی کنید تا مطمئن شوید که مقدار گاز کافی در سیلندر وجود دارد.
مرحله 5: با استفاده از کنترل روی رگولاتور، جریان اکسیژن را به LPM تجویز شده تنظیم کنید و بررسی کنید که اکسیژن جریان دارد.
مرحله 6: لوله های بینی یا ماسک اکسیژن را به خروجی اکسیژن وصل کنید.
مرحله 7: مطمئن شوید که ماسک یا لوله‌هایتان در وضعیت کار قرار دارند و آن‌ها را بپوشید.
در صورت استفاده از ماسک: ماسک را روی دهان و بینی خود قرار دهید، باند را پشت سر یا اطراف گوش خود محکم کنید و مطمئن شوید که هیچ شکافی در اطراف لبه ها وجود ندارد.

اگر از لوله های بینی استفاده می کنید: لوله های بینی را به سمت بالا در سوراخ های بینی خود قرار دهید و لوله ها را روی گوش های خود حلقه کنید. می توانید از تنظیم کننده لوله برای سفت کردن لوله های زیر چانه خود استفاده کنید.

مرحله 8: هنگامی که از آن استفاده نمی کنید، مخزن اکسیژن را خاموش کنید و اطمینان حاصل کنید که سیلندر را در حالت افقی در حامل خود قرار دهید و محکم محکم کنید تا به اطراف غلت نخورد.

آیا استفاده از سیلندر اکسیژن خطراتی دارد؟
هرگز از سیلندر اکسیژن بدون راهنمایی یک متخصص پزشکی استفاده نکنید، زیرا دریافت بیش از حد (یا خیلی کم) اکسیژن ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشد ضرر دارد. برخی از خطرات عبارتند از:

اکسیژن بیش از حد می تواند منجر به سمیت اکسیژن شود.
اکسیژن بسیار کم می تواند منجر به هیپوکسی شود. این می تواند باعث آسیب به قلب، مغز و سایر اندام ها شود.
تمیز نکردن منظم لوله ها می تواند منجر به تجمع باکتری ها و قارچ ها و در نتیجه عفونت های جدی شود.
اکسیژن بسیار قابل احتراق است. بنابراین، سیلندرهای اکسیژن هرگز نباید در اطراف شعله‌های باز، بخاری‌ها یا افرادی که سیگار می‌کشند استفاده شوند.
آئروسل ها (مانند اسپری مو یا عطر)، کرم های صورت مبتنی بر روغن، یا فرآورده های نفتی (مانند وازلین) نباید هنگام استفاده از سیلندرهای اکسیژن استفاده شوند.
قبل از تهیه سیلندر اکسیژن به چه نکاتی باید توجه داشت؟
از آنجایی که تعدادی سیلندر اکسیژن در انواع و اندازه های مختلف در بازار موجود است، مواردی وجود دارد که باید قبل از تهیه دستگاه به خاطر داشته باشید:

با پزشک مشورت کنید که آیا یک سیلندر اکسیژن یا یک متمرکز کننده اکسیژن برای نیازهای شما بهتر است.
از پزشک خود بپرسید که چند لیتر در دقیقه اکسیژن برای شما لازم است، زیرا سیلندرهای اکسیژن می توانند حداکثر 10 LPM را تامین کنند.
اندازه سیلندر (مثلاً M-6، M-9، M-15، و غیره) را بر اساس میزان اکسیژن مورد نیاز (یعنی LPM تجویز شده) و میزان قابل حمل بودن دستگاه انتخاب کنید.
اگر نمی توانید به طور منظم مخزن اکسیژن خود را دوباره پر کنید، ببینید آیا می توانید یک متمرکز کننده اکسیژن نیز برای ایجاد یک سیستم پر کردن خانه تهیه کنید.
بر اساس نیازتان به اکسیژن، لوله بینی یا ماسک اکسیژن را انتخاب کنید. در حالی که ماسک‌ها را می‌توان برای نیازهای بالاتر اکسیژن استفاده کرد، لوله آزادی حرکت بیشتری را امکان‌پذیر می‌کند.
اکنون که می‌دانید سیلندر اکسیژن چیست و چگونه کار می‌کند، امیدواریم که به شما کمک کند تصمیم آگاهانه‌تری در مورد اکسیژن درمانی و پشتیبانی از اکسیژن بگیرید. با این حال، همیشه به یاد داشته باشید که اکسیژن درمانی باید توسط یک پزشک معالج تجویز شود، زیرا استفاده نادرست از آن می تواند منجر به عوارض زیادی شود.

سلب مسئولیت: جزئیات ارائه شده در این مقاله فقط برای مقاصد اطلاعاتی است و جایگزینی برای توصیه یک متخصص پزشکی ثبت شده نیست.

در طول موج دوم همه‌گیری کووید-19، یکی از مسائل مهم کمبود اکسیژن و عفونت‌های ریوی بیماران کووید-19 بود. به همین دلیل، بیماران بیشتر و بیشتری تحت اکسیژن درمانی قرار می گیرند - که استفاده از دستگاه های پزشکی مانند سیلندرهای اکسیژن و متمرکز کننده ها برای کمک به تنفس راحت تر است.

بنابراین، اجازه دهید نگاهی به سیلندرهای اکسیژن، موارد استفاده از آنها، نحوه عملکرد آنها و همچنین خطرات و خطرات مرتبط با آنها بیندازیم.

سیلندر اکسیژن چیست؟
سیلندرهای اکسیژن (یا مخازن اکسیژن) دستگاه‌های پزشکی هستند که به منظور تأمین اکسیژن تکمیلی برای بیماران هستند. به افرادی که با مشکلات تنفسی روبرو هستند یا کسانی که سطح اکسیژن خون پایینی دارند کمک می کند.

یک سیلندر یا مخزن اکسیژن، اکسیژن را ذخیره می‌کند و سپس با استفاده از ماسک اکسیژن، لوله‌های بینی یا تنفس مجدد اکسیژن در اختیار بیمار قرار می‌گیرد.

انواع سیلندر اکسیژن
اکسیژن موجود در مخزن یا به صورت گازی در یک سیلندر گاز تحت فشار و یا به صورت مایع در یک مخزن ذخیره برودتی نگهداری می شود. هر دو 99.5 درصد اکسیژن خالص را ذخیره می کنند.

گاز اکسیژن فشرده – در چنین سیلندرهایی، اکسیژن از هوا استخراج می شود و تا فشار 2200 پوند بر اینچ مربع (PSI) در مخازن آلومینیومی فشرده و پر می شود. هنگامی که گاز آزاد می شود، این فشار بالا اکسیژن را به بیرون و وارد دستگاه اکسیژن رسانی (مانند ماسک اکسیژن یا لوله های بینی) می کند.
اکسیژن مایع – در این مخازن، اکسیژن تا 182.8- درجه سانتیگراد خنک می شود تا به شکل مایع درآید. سپس در یک مخزن مخصوص ذخیره می شود که مایع را خنک نگه می دارد. هنگامی که این اکسیژن مایع در معرض دماهای گرمتر قرار می گیرد، دوباره به گازی تبدیل می شود که بلافاصله از طریق دستگاه اکسیژن رسانی به بیرون جریان می یابد.
در حالی که اکسیژن مایع برای ذخیره سازی حجم کمتری دارد، استفاده از آن به تجهیزات و آموزش خاصی نیاز دارد. از این رو معمولاً به عنوان گاز اکسیژن فشرده استفاده نمی شود.

سیلندر اکسیژن چگونه کار می کند؟
سیلندر اکسیژن در اصل ظرفی است که اکسیژن را ذخیره می کند. هنگامی که از آن در مراکز پزشکی یا در خانه استفاده می‌شود، به ارائه اکسیژن تکمیلی به بیمارانی کمک می‌کنند که نمی‌توانند مقدار مورد نیاز اکسیژن را به تنهایی دریافت کنند (این سطوح را می‌توان با استفاده از پالس اکسی‌متر بررسی کرد).

در بالای سیلندر، یک تنظیم کننده جریان، اکسیژن تحت فشار مخزن را به یک جریان خاص قابل اندازه گیری تبدیل می کند که به عنوان لیتر در دقیقه (LPM) شناخته می شود. دو نوع اصلی تنظیم کننده جریان وجود دارد: جریان پیوسته و جریان پالس دوز.

جریان پیوسته – چنین تنظیم‌کننده‌هایی به فرد اجازه می‌دهند LPM خاصی را تنظیم کرده و همان سطح اکسیژن را تا زمانی که خاموش شود یا مخزن تمام شود، توزیع کند. معمولاً برای بیمارانی که به طور متناوب به اکسیژن نیاز دارند استفاده می شود.
جریان با دوز پالس - این تنظیم کننده ها به فرد امکان می دهند کارایی سیلندر اکسیژن خود را افزایش دهند. این کار را با آزاد کردن انفجارهای کوتاه اکسیژن هنگام استنشاق بیمار انجام می دهد. به این ترتیب هنگام بازدم، اکسیژن هدر می رود. دستگاه همچنان باید مانند تنظیم کننده جریان پیوسته روی LPM تعیین شده تنظیم شود.